ağzımdan damarlarım sarkıyor..

bu söylediklerin deliliğine delil olarak kullanılabilir seni aptal! yaşam deliliğe yanmak, yunmak ve son olarak onunla bütünleşmiş bir şekilde teneşirde yitmektir..ya da bir huniyle tanrının karşısında "hadi beni de hükümsüzlerden yaz" denilen bakışı fırlatmaktır. deli gibi hissettiren filmlerin bu kadar güzel hissettirmesi çok garip, her filmi giyeceğimi düşünüyordum ama bu hiç olmamıştı.çok yakındı, ne kadar da benziyordu bana! başka türlü bu kadar garip olamazdı, evet deliyim. bilincim yerinde, sadece arasıra ödünç veriyorum hiçliğe, sonra hiçlik beni ödünç alıyor bazen. ödeşemediğimiz ve asla ödeşemeyeceğimiz bir ödünç tiryakiliği. bunsuz hayat çok mu spontane olurdu. korkmalı mıyım.. belki de..ama ya gerçekten hükümsüzsem. ama ya yalan söylüyorsa beynim.
garip..bazen sadece bakarken rahat hissediyorum, öylece, donuk, duvara dönük. delievinde de böyle olmuyor mu bazılarına? bu kurgu bazen beynimi çatlatıyor, good and evil, balance and lie..ye beni zaman, yoksa kendini yiyen ilk insan olacağım.

Hora / Kas`10