Kafiyeli, siyah kokular salıyor
içimde can çekişen atlar
içimde can çekişen atlar
Öldür beni
Her köpeğin dişlerinde bıraktığım parçalarımdan
Derdiğin gemimi suya emanet et ve içinde eridiğinde o sıvıyı zerket mutluluğun kıymetini bilmeyen ahmakların kıçlarına. Tam teşekküllü depresan.
Depreşşinler
Tepinsinler
Ersinler sırrına.
Bu omzumdaki ağırlık de ne Miçki? sanki

Bir içli türkü, bir ıslık ve hoop tuttukları gibi omzumdan attılar beni de açtıkları leş çukurlarından birine. Gadjo’daki bunağın geldiği yerden olacaklar ki, mezarımın üzerinde hem ağlayarak konyak içiyor sonra kalanıyla mezarımı suluyor ve yeniden hıçkırarak göbek atıyorlardı.
Hora / Mart 2012
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder