Öyle zamanlar geliyor ki dilimi ağzımdan koparıp atasım geliyor. Bazen dilli şeytan oluyorum, bazen de dilsiz şeytan. Yaşasın edebi, güzel ahlakı haiz insanlar! Yaşasın öfkesini yenen ve en eğri uzva; diline hakim olan insanlar..
bazen bi çekiç oluyor, bazen bi buldozer dilin , yıkıp yakıyorsun. aniden patlayan bir volkan gibi; yakıtı öfke, yakıtı yaşanmışlıklar, petrole batan leylek gibi kurtulamıyor, battıkça batıyor uçamıyorsun..bazen güzel şeyler de çıkıyor elbet,ama kötü zamanlardakiler siyahın beyaza galebe çalması gibi, zeytinyağının suya baskın gelmesi gibi, iyiyi öldürür, kötüye yaşam hakkı verir gibi..Kabe'yi başına ellerinle yıkıp, hemofiliden mütevellit kırılarak düşen taş parçaları kalbine batınca kanayıp durduramazsın gibi..yaşamak bi yudum zehir; boğazına yapışmış..
Öfkene yenik düştüğünde en acı olanı şeytanın kıçına kına yaktığını ve onu sana doğru keyifle salladığını görmendir.
2 yorum:
Dilinize sağlık!
teşekkür ederim sevgili Zazie..
Yorum Gönder