Lunatic end

Evrene salınmış bir kuş gibiyim
Bu hafifliği hiç kaybetmedim
Sarıldığım ana rahminden çığlıklarla koparılıp
Atıldığım bu sıkıcı rüyadan

Gerçeğe dönüş için

Toprağa uzandım -tabiatı dinliyorum 
Kulak kesildim, israfil, hadi
seni bekliyorum

Bitir bu boşluktaki salınımı
Kavuştur anlamına varlığımı
Artık huzurlu bir son istiyorum.

Hora 
tem ` 15
bir yok oluş krizi

https://www.youtube.com/watch?v=o_oqq3s1Q64&list=PLfNCCykpDqR8GYuF_qS7-9eJQhqtiAaAW&index=7

Soykırım

anlamazdın 

neden ağlar bir kız, bir evlat

ne omzunu sundun çağlayayım,

ne kulak verdin inleyeyim.

bilmezdin,

vermediğin sevginin yoksulu olarak

yanlış bir adreste ararken izlerini

kulluk haritamı karalara boyadığımı

hakkına girerek masum bir sunağın

tüm çocukluğumla günahlarıma yandığımı

sesini yut! ağlamanı yut! derdin

sineme sesler mezarı bıraktın baba

her doğum günümde ağıtlar söylenir orada

an gelir sel olur yaşlarım

söker çocukluk anılarımı

şimdi, hiç çocuk olmamış bir anne

sırtında kamburu evlatlık kederleri

yavrusuna kızmamak istese de

ruhuna nakşedilen öfke nöbetleriyle 

döküyor torununun can incilerini

bu en acı silsile

sıyrılmak ne mümkün bir saltanat belası

acımak ve acıtmak müptelası

bir soytarı ve soyağacı

bir gün iyileşmek ve evlatlarımda yara olarak kalmamak dileğiyle ..

Hora / Nisan 2015

02:23

* https://www.youtube.com/watch?v=6pSwZH8lRc8

Mor balon

Evladım ,

Gölgelerde yaşayan bohem bir delinin

Ve meleklerle musafaha edercesine pür edep bir ruhun

Müjdesi, kâr-ı ömrüsün.

Yaşam haritamda yeşeren, deliveren bir ormansın

Dipsiz bataklıklarıma inat çamurlarımdan başveren bir nilüfer

Kendimle aşağıya çekmemek için seni

Çırpınıyorum mütemadiyen acıyan ruhumun kanatları elverdiğince

Semaya, Rabbine yükseltebilmek için

Bazıları beceremez yaşamayı

Yalnızca vade doldurmak için sebep sonuç dairesinde

Ömrüne biçilen edimleri çeker

Bir siyah tespih gibi

Bunca mutsuzluktan nasıl devşirilir bir hanımeli

Annenin çabası, temiz ağızların duasıyla belki,

Güzel yüzüne ısmarlanan bir tebessüm buketi

Siler yüreğimdeki dipsiz kaygıları

Gel çocuk..

Yalnız sen istersen karşı çıkabiliriz birçok şeye

Mesela yerçekimine, tutarsan eğer ellerimden

Mor bir balona dönüşürüm uçarız kainatın her köşesine

Mesela müzmin hüznüme, mutlu olursan eğer

Huzurlu bir ruh olurum

Giderken Sevgili’ye..

https://www.youtube.com/watch?v=tgEMtKm1GX8&list=PLUfw1HR3j9yBAK721RcsIg4X0dQHyh-jq

Hora / Şubat 15

ömür törpüsü

kadim bir dostun varlığı
sağlamasıdır yaşamın
dost bereketiyse ömrün,
yalnızlık varoluşun vebası

en büyük iddiasıdır bir kulun
varlığı çatlayana kadar yalnızlığa dayanması
peyderpey aşındırırken ruh, kalıbı
aynada kendine yabancılaşırsın

uzun susuşlar
unutturur sesinin rengini
bir vakit konuşmaya niyetlendiğinde
her sözün çığlık makamında tellenir

çaresiz
yine, yeniden

susarsın .

Hora / Haz 14

sana söyleyemediklerim . .

kalbimde biriken pasifiğin

lavlara kendini teslimi

ansızın

bir hanımeli demetinin küsüp

kokmaktan vazgeçmesi..

mey`29

wishful thinking..

tenimden topladığım yoksunluklarla,
 arabesk şarkılarla beslediğim
ısırgan yapraklarını
tadımlık bırakıyorum koynuna 
sarıldıkça sövesin.

geride bıraktım tüm hüzünleri..
zevkten çocuklar gibi koşturan hür bir atın sırtında unuttum tüm kederleri

zemheriden sebep ağrıyan parmaklarıma ve sandığımdaki kırılgan yanlarıma sırtından sarıl, şimdi!

gitarının tellerine sar beni 
bu gece 
şarkılar telleniyor gönül sahnemde..

çal beni sam

yine yeniden çal beni.

Hora/ bir mart vakti

mezar çiftetellisi

Kafiyeli, siyah kokular salıyor 
içimde can çekişen atlar

Öldür beni

Her köpeğin dişlerinde bıraktığım parçalarımdan

Derdiğin gemimi suya emanet et ve içinde eridiğinde o sıvıyı zerket mutluluğun kıymetini bilmeyen ahmakların kıçlarına. Tam teşekküllü depresan.

Depreşşinler

Tepinsinler

Ersinler sırrına.

Bu omzumdaki ağırlık de ne Miçki? sanki

tüm mafya omzuma leşlerini gömüyor şu gece vakti- kazdıkları etimin arasından sırıtan ömür fotoğraflarımın küllerini seyre dalıp, bir zaman insan olmaklıklarını anımsadılar sanırım

Bir içli türkü, bir ıslık ve hoop tuttukları gibi omzumdan attılar beni de açtıkları leş çukurlarından birine. Gadjo’daki bunağın geldiği yerden olacaklar ki, mezarımın üzerinde hem ağlayarak konyak içiyor sonra kalanıyla mezarımı suluyor ve yeniden hıçkırarak göbek atıyorlardı.

http://alkislarlayasiyorum.com/icerik/70996/gadjo-dilo-mezarlik-sahnesi

Hora / Mart 2012